Optimisme

Zaterdag de start van seizoen 2024-2025. Veel ALO ploegen waren aanwezig bij Die Haghe. Ook ALO E3 maakte haar opwachting. Voor zowel spelers als coaches de vuurdoop in de E wereld. Grotere bal, hogere paal en wat regelwijzigingen. Hoe zullen we hier mee om gaan?

De afgelopen week hadden de meeste kinderen al een of zelfs twee keer getraind, we wisten dus dat schieten met de zwaardere bal op een hogere paal eigenlijk helemaal geen probleem is. Sterker nog, de uitspraak “dit is eigenlijk makkelijker” is meermaals en door verschillende kinderen gedaan. Bij de eerste training werd zelfs al op de volgende hoogte paal geschoten. En niet onverdienstelijk!!

De voorspellingen voor het weer waren vooraf niet heel goed, maar gedurende de week leek de regen toch in ieder geval mee te gaan vallen. Zaterdagochtend bleek de regen inderdaad grotendeels verdwenen en hadden we op het veld alleen last van de redelijk harde wind en het geluidsniveau van de omroepinstallatie.

Voor de eerste wedstrijd zijn we even bij elkaar gekomen om het speelplan door te nemen. Wat zijn de nieuwe regels ook alweer precies en waar moeten we dan op letten. De belangrijkste boodschap van de coaches: “Fouten maken is vandaag niet mogelijk, alles is goed. Dus kijk hoe het loopt en probeer alles wat je kunt bedenken”. Het gaat er vandaag om dat we weer wennen aan elkaar en aan het spel. En daarnaast gaat het natuurlijk om het spel plezier!!

De start was tegen KVS E6 (hoewel, een van de spelers speelde ook tegen onze E2, die tegen KVS E5 speelden). Een ploeg die net een maatje te groot was. Niet alleen omdat de spelers allemaal net iets langer waren, maar ook de techniek en de felheid. Toch speelden de ALO E3 toppers goed. Er werd goed verdedigd, de kinderen waren zich goed bewust van het niet meer iedereen mogen verdedigen en ook aanvallend zijn er mooie acties geweest. En iedereen heeft tenminste één keer geschoten.

Een opmerkelijk feitje over de eerste wedstrijd, zowel ALO als KVS had twee coaches. Echter dacht men aan beide kanten dat 1 van de twee onbekende personen de scheidsrechter was. Die was alleen niet aanwezig. Toen de teams handen hadden geschud en de bal uitgenomen was, kwamen wij er met zijn allen achter dat er niemand floot. Dat hebben de coaches daarom maar gezamenlijk opgepakt. Dat bleek nog best te werken. Best grappig achteraf gezien.

Na afloop hebben we doorgenomen wat iedereen lastig vond in de wedstrijd. Vrijlopen, de tegenstander blijven volgen en alleen schieten als je niet verdedigd wordt werden daarbij genoemd. De coaches hebben geprobeerd om op deze punten wat extra coaching en tips te geven.

Dat hielp in de tweede wedstrijd tegen VEO E4 gelukkig. We kwamen beter vrij en hadden voldoende aandacht bij de omschakeling van aanval naar verdediging. Aanvallend ging het een stuk beter en er werden aan beide kanten doelpunten gemaakt. Uiteindelijk een verdiend gelijk spel.

In wedstrijd drie kwamen we een oude bekende tegen. Die Haghe E4 bestaat voor een groot deel uit spelers die we voorgaande jaren in de F ook tegen zijn gekomen. Leuk om te zien hoe hun voortgang verloopt. Meestal gaat het gelijk op tegen deze ploeg, maar vandaag liep het wat minder. De koek was een beetje op na twee wedstrijden en tussendoor lekker veel samen spelen, rennen vliegen en draven. Toch hebben we mooie dingen gezien. Veel beweging, schoten en pogingen om de bal te onderscheppen. Bij de omschakeling vergaten we alleen te verdedigen. Dat leverde enkele tegendoelpunten op.

Deze wedstrijd was ook een leermoment in accepteren dat er scheidsrechters van verschillend niveau bestaan en soms beslissingen worden genomen waar we het niet mee eens zijn. Ook dat gebeurt en is belangrijk om mee om te leren gaan. Boosheid en verdriet hoort uiteindelijk bij sport. De kunst is om deze emotie dan om te zetten in energie die ons spel naar een hoger niveau brengt. Ik heb er vertrouwen in dat ALO E3 dat gaat lukken. De coaches gaan zich daar eens in verdiepen, hoe kunnen wij jullie helpen om net dat beetje meer emotie in je spel te stoppen waardoor de dingen net wel gaan lukken. Met iets meer felheid en minder schroom gaan we echt een eind komen!!

Aan het eind hebben we nog even gezamenlijk een drankje genomen. Toen bedachten we dat we nog een teamfoto hadden moeten nemen. Helaas waren we inmiddels niet meer compleet. De foto moet dus nog even wachten tot volgende week. Dan spelen we thuis tegen Refleks. Maandag en woensdag gaan we weer lekker trainen en zullen we nog even stilstaan bij de wedstrijden van vandaag.

Aise, Alexander, Fleur, Kiera, Lize en Lotte. De coaches hebben genoten van jullie in deze eerste E wedstrijden en we zien uit naar de competitie!

Groetjes
David

(101)