ALO 3 – VEO 4 11-18

Laat ik met het positieve beginnen: Kayo maakte na 6 jaar haar rentree in ALO 3! Ze was nerveus, had pas 1 keer getraind en het leek erop dat ze terug wilde krabbelen en niet in wilde vallen. Dat liet Manon niet gebeuren, i.p.v. aan het einde speelminuten maken werd Kayo vanaf het begin van de wedstrijd voor de leeuwen geworpen en het ging best goed. Kayo wist met 7 schoten 1 x de korf te raken, daar kunnen een paar heren van ALO 3 alleen maar van dromen😉

ALO 3 had ook deze wedstrijd  te kampen met vakantiegangers, 3 heren en 1 dame, dat is toch gauw 50% en als van die 3 heren ook nog 2 scorende heren zijn dan heeft ALO 3 wel een probleem. Elmer had de pech om in de eerste helft door zijn rug te gaan en speelde liever niet verder. Gelukkig zaten Max en Loek uit de A1 langs de kant en konden invallen.

Verdedigend was het deze wedstrijd in de eerste helft redelijk, kan altijd beter, maar er werd zeker in de eerste helft te weinig gescoord, slechts 5 keer. Langs de kant leek het net alsof ALO 3 van het begin af aan niet geloofde in een overwinning, de wedstrijd werd een soort van plichtmatig uitgespeeld. In de tweede helft scoorde ALO 3 wel meer dan VEO, echter de achterstand die in de eerste helft was opgelopen was te groot. ALO 3 speelde wel met plezier maar een overwinning zat er gewoon niet in.

Max, Loek, Manon en Kayo, heel erg bedankt voor het invallen.

De ploegbegeleider

(84)