Optimisme

Een nieuw seizoen voor de deur. Na twee jaar trainen en coachen van mijn oudste dochter, ben ik nu de trainer en coach van mijn jongste. Tot zeer grote tevredenheid en vreugde van deze laatste. Dat geeft toch een extra dimensie aan het geheel.

Waar de focus vorig jaar nog op meer aanleren van het echte aanvals- en verdedigingsspel lag. Zal deze nu terugkeren naar de basis. Hoe gooi je, hoe schiet je en bewegen is belangrijk Wat niet veranderd, is het hebben van plezier. Uiteindelijk blijft dat het belangrijkste. In sport, maar ook in alle andere facetten van het leven.

ALO J9 van dit seizoen (of eigenlijk voor het eerst, want ik denk niet dat ALO ooit een J9 gekend heeft) bestaat uit Bella, Dayan, Jonah, Nina en Rune. De meeste van hen hebben vorig seizoen al wedstrijden gespeeld en hebben blijk gegeven van fanatisme en de wil om het korfbalspel echt te leren. De trainers zijn daarom vol goede moed en hebben er zin in om deze toppers te begeleiden.

Trainers zeg je? Jazeker, deze klus ga ik zeker niet alleen klaren. Dit doe ik samen met Wim. Hij heeft zich opgeworpen om de jongsten van ALO de kunst en vooral de techniek van het korfbal bij te brengen. Vorig seizoen is hij daar al mee begonnen en dit seizoen gaat hij er dus gewoon mee door. Kanjer!!

Nu terug naar het team, want dit is een verslag van ALO J9 op het Die Haghe toermooi.  De eerste wedstrijd stond gepland om 09:50. Ruim een half uur daarvoor was iedereen aanwezig op het veld en werd er alvast gerend, gepraat, met een bal gegooid en al die andere dingen die je kan doen voordat een wedstrijd begint.

We stonden klaar om het veld in te lopen en … toen bleek dat de vorige wedstrijd op dat veld nog helemaal niet afgelopen was. Die ging nog 10 minuten door. Vreemd… Ook een tegenstander was nog niet te zien.  Nou, dan wachten we even op de volgende ronde. Dan komt het vast goed. Alleen, toen was er nog steeds geen tegenstander.

Dan maar even naar de wedstrijd tafel. Daar bleek dat er wat verwarring was over verschillende ploegen en indelingen. Ze waren bezig om de poule opnieuw in te delen. Na de volgende ronde zouden we meer weten.

En inderdaad. Er was een programma voor ons. De eerste wedstrijd zouden we spelen om 5 over 11. Poeh, das nog best lang wachten. Gelukkig was er ook een springkussen. De kinderen verveelden zich dus niet. En de tweede wedstrijd zou meteen aansluitend zijn. Een beetje rust nu zou dus ook geen kwaad kunnen. Dus werd het fruit maar door iedereen genuttigd. Daar hebben we zo profijt van.

Na lang wachten begonnen we uiteindelijk aan het toernooi. De eerste tegenstander, Die Haghe J10. Een ploeg die vorig jaar de F1 genoemd zou worden. De wedstrijd begon lekker fel aan beide kanten. En ging ook eigenlijk gewoon heel gelijk op. We kwamen op voorsprong en bleven dat lange tijd. De coaches dachten uiteindelijk dat we nipt verloren hadden, Die Haghe scoorde de laatste doelpunten en wij hadden een tijd niet gescoord. Niets bleek echter minder waar. Er stond een gelijke stand op het bord. Heel netjes wat ons betreft.

De tweede wedstrijd was tegen Achilles J14. Dit was een minder ervaren en op elkaar ingespeelde ploeg. ALO wist vrij uit te spelen en er werd echt leuk korfbal gespeeld. Veel overgooien, goed in de handen en ook het scoren verliep goed. Deze partij wisten we te winnen.

Daarna was het weer even wachten geblazen tot de volgende wedstrijd. Daar troffen we als laatste tegenstander Madjoe J14. Een team met wel 7 spelers, die ook nog eens heel fanatiek waren. Het vele wachten begon bij ALO zijn tol te eisen en we zagen dat de concentratie aan het afnemen was. Halverwege konden we daarom, voor het eerst, een superspeler in het veld zetten. We wisten gelukkig ook zelf te scoren en konden daarna redelijk bij blijven. Helemaal terugkomen was er niet bij, maar wat is er gestreden!!

De eindbalans van het toernooi was dus 1 gewonnen, 1 gelijk en 1 verloren. Leuk feitje daarbij. De tegenstander waar we gelijk tegen speelden, was de uiteindelijke winner van onze poule. “Super goed gedaan” denk je dan achteraf! Daar kunnen we trots op zijn.

Het spel dat de coaches hebben gezien stemt tot optimisme voor het komende seizoen. Er werd goed overgespeeld, zelfs zonder dat de bal meer dan drie tellen bij één speler was. Er werd vrijgelopen, er werd goed gevangen en ook de schoten zagen er goed uit. De coaches hadden echt al een beetje hoge verwachtingen, maar hadden nog niet op dit spel durven rekenen. Super leuk!

Er gaan vast momenten komen waarop het minder makkelijk of goed gaat, maar de basis is aanwezig en er kan worden verder gebouwd. Na kort stil te hebben gestaan bij het toernooi gaan we komende week weer lekker verder met trainen. En dan volgende week, om 10 uur de eerste competitie wedstrijd. We zijn benieuwd!

Rest mij als enige om Novi te bedanken voor het meedoen!

Groet
David

terug naar nieuwsoverzicht ›